Chiny 1960

Fenomen znaczków chińskich polega na tym iż pewnym momencie znaczków było tak dużo, że nie miały żadnej wartości i nie przywiązywano do nich wagi. Kiedy większość z nich została spalona podczas ”rewolucji kulturalnej ” w Chinach, te, które ocalały nabrały bardzo dużej wartości .

Czym tak naprawdę była ” rewolucja kulturalna ” i jakie jej były skutki rzutujące na dzisiejsze czasy ?

Jesteśmy w Chinach  w latach  ’60 a nastroje wieszczą , że władza Mao Zedonga w Chinach zaczyna wyraźnie słabnąć. Ten zacny azjatycki dyktator wprowadzał od połowy lat 40. ustrój komunistyczny w Chinach, promujący zwłaszcza ideę „Wielkiego Skoku” . W praktyce okazało się jednak, że dogonienie europejskich potęg w ciągu kilku lat jest jedynie marzeniem , a działania zmierzające do zwiększenia produkcji dały jedynie odwrotne skutki. W Chinach było do tego stopnia żle że szalały klęski głodu, słabł przemysł i rozpadała się gospodarka. Coraz bardziej prawdopodobne stawało się to, że Mao Zedong zostanie obalony przez grupę współpracowników z łona Partii i że do władzy dojdzie grupa komunistów o mnie radykalnych poglądach .Mao Zedong mógł jednak ciągle liczyć na poparcie części komunistycznych organizacji, jak również młodzieżówek chińskich, ideowo nastawionych do „walki o komunizm za wszelką cenę”. Na nich to właśnie oparł swój plan umocnienia swojej pozycji i faktycznego powrotu do władzy. Od roku 1966 w Chinach rozpoczęła się „rewolucja kulturalna” - programowa walka z resztkami dawnego ustroju, w tym z dorobkiem naukowym i kulturowym „cesarskich” Chin. Co najistotniejsze dla filatelistyki to iż bojówki komunistyczne niszczyły wszelakie zabytki piśmiennictwa i filatelistyki ( znaczki pocztowe ) , pod pretekstem „oczyszczania” państwa z „ brudno- kapitalistycznych” naleciałości. Dochodziło do zwolnień pracowników naukowych i kadry nauczycielskiej, wielu z nich trafiało do obozów pracy, bądź też musiało składać upokarzającą samokrytykę i godzić się na „reedukację” przez pracę. Jednocześnie wzrosła rola Mao i głoszonej przez niego ideologii. Każdy Chińczyk musiał już posiadać „małą czerwoną książeczkę” z myślami wodza. „Rewolucja kulturalna” spełniła swoje zadanie, jakim było zwiększenie poparcia dla Mao Zedonga i utrzymanie go przy władzy. Większość jego przeciwników politycznych skapitulowała i w szybkim tempie wycofała się z aktywnej opozycji, najbardziej zatwardziali stali się ofiarami owej „wtórnej rewolucji”. Chińska kultura odniosła nieodwracalne straty materialne i duchowe, a system chińskiego komunizmu zakonserwował się na dalsze kilkanaście lat. Wielka „ Rewolucja Kulturalna „ trwała dekadę, choć w ostatnich latach w miarę zmian na szczytach chińskiej piramidy partyjnej i stopniowego upadku roli Mao,jego żony i pozostałych członków "Bandy Czworga" - jej impet znacznie osłabł. Po śmierci Mao w 1976 r. schedy po nim nie objął żaden ze współtwórców „ rewolucji kulturalnej „ . Początek rządów Tenga Siao-pinga oznaczał ostateczne zamknięcie „ pewnego historycznego etapu ” w dziejach Chin .